Interview mw. M.
Kun je iets over jezelf vertellen?
“Ja, hoor. Ik woon in De Hoogte en ik heb drie kinderen. Ik zit al een poosje thuis door verschillende medische redenen. Onlangs ben ik ook geopereerd. Ik ben mijn werk kwijtgeraakt door die medische redenen. Het duurde lang voor ik geopereerd kon worden en ik ben nu aan het revalideren en ik loop meestal met krukken. In de tussentijd heb ik ook nog mijn derde kind gekregen. Al met al leidde dat er ook allemaal toe dat ik in financiële problemen kwam.”
Hoe ben je in contact gekomen met Samen Schuldenvrij?
“De eerste keer was ongeveer een jaar geleden. Ik werd op straat aangesproken en kreeg een flyer. Er werd rechtstreeks gevraagd “heb je schulden?”. Ik zei “nee” natuurlijk, want wie begint daar nu met een wildvreemde op straat een gesprek over. Ik kreeg nog een Tony Chocolonely reep en ik heb de flyer mee naar huis genomen. Ik heb hem niet weggegooid, maar op tafel gelegd. En daar bleef hij me aan liggen kijken...Want ik had wel financiële problemen. Ik had ook al in de schuldsanering gezeten, maar dat vond ik zo vreselijk. Je bent helemaal afhankelijk van iemand anders, hebt helemaal geen eigen keuzes meer en je bent uiteindelijk toch een beetje een dossier voor zo’n medewerker.Dus toen heb ik maar eens een mail gestuurd, maar daar kwam geen reactie op. Later bleek dat er problemen waren met de mail van Samen Schuldenvrij. Na nog een poosje heb ik gebeld en kreeg ik coördinator Sebastiaan aan de lijn. Die overtuigde me ervan dat het een goed idee zou zijn om met Samen Schuldenvrij in zee te gaan. Hij heeft me echt over de streep getrokken door me te verzekeren dat er niets buiten mij om en tegen mijn wil zou gebeuren. Met mijn eerste buddy had ik niet zo’n klik. Ik kreeg weer het GKB-gevoel terug. Maar mijn schulden werden wel overgenomen en het is echt heel fijn geregeld: er is geen rente, geen tijdsdruk, alles is in één hand. De stress en de druk die ik eerder had, is weg. Nu heb ik een andere buddy, die is ook wel direct, maar ik vind het contact prettiger. Ik heb nu mijn financiën bijna helemaal op orde. Met mijn vakantiegeld heb ik nog wat opgelost en ik heb dus de afbetalingsregeling bij Samen Schuldenvrij. Ik hoefde nog niet af te betalen, maar ik wilde dat wel, ook al is het maar weinig. Om iets terug te doen en voor het gevoel dat je weer vooruit gaat. Ik ben blij dat ik deze kans gekregen heb, want anders weet ik niet hoe het gelopen zou zijn. Terug naar de GKB wilde ik echt niet. Mijn buddy geeft me nu tips en helpt me met allerlei dingen. Je denkt soms: “ik weet het wel”, maar hij heeft dan toch weer tips waarvan ik denk “oh ja, zo kan het ook”. Hij is natuurlijk ook een beetje een stok achter de deur, maar het gaat allemaal op een hele prettige manier.”
Heb je nog tips voor ons over hoe het beter kan?
“Om mensen te bereiken zou ik ze niet direct aanspreken op straat, dat werkt toch niet. Maar een flyer is wel goed. En ik zou ook proberen veel via Facebook en de website van de BSV te doen, want die hebben een groot bereik in de wijk. Verder moet er meer duidelijkheid aan het begin van het traject zijn over welke schulden overgenomen kunnen worden en welke niet. Er bleek bij mij meer mogelijk dan ik wist. Dat was jammer, want daardoor liepen in de tussentijd sommige bedragen weer op.”
En hoe ziet jouw toekomst eruit?
“Ik wil weer aan het werk en een opleiding doen. Ik ben gedeeltelijk afgekeurd, maar ik kan niet tegen thuiszitten. Het is even afwachten of mijn UWV-contactpersoon en de opleiding akkoord gaan, maar ik ben daar wel optimistisch over. Ik zou het liefst iets in de dienstverlening doen, met administratief werk en contact met mensen. Een beetje afwisselend, dat is voor mijn fysieke situatie ook het beste.”